Η Διάγνωση της “ανεξήγητης υπογονιμότητας”
Σύχρονες μελέτες έχουν δείξει ότι ψυχολογικά και συναισθηματικά εμπόδια μπορεί να σχετίζονται με προβλήματα υπογονιμότητας. Αυτά μπορεί να είναι υποσυνείδητοι φόβοι γύρω από την εγκυμοσύνη, τον τοκετό, το νοσοκομείο, τις ιατρικές θεραπείες, τη μητρότητα, την απώλεια της ανεξαρτησίας ή της ατομικότητας, αμφιβολίες για την ικανότητα του συζύγου να γίνει καλός πατέρας, ανεπίλυτα δυσλειτουργικά πρότυπα από την παιδική ηλικία της γυναίκας ή ακόμη ο φόβος ότι ένα νέο μωρό μπορεί να είναι μια απειλή στη σχέση της με το σύντροφό της.
Η ίδια η κατάσταση της υπογονιμότητας οδηγεί πολλές φορές σε αρνητικά και μη αναγνωρισμένα ή ανέκφραστα συναισθήματα όπως αγωνία, ενοχή, άγχος και ντροπή που μπορεί να δημιουργήσουν έντονη συναισθηματική σύγκρουση, που επηρεάζει κάθε κύτταρο στο σώμα και μπορεί να δημιουργήσει ή να περιπλέξει αναπαραγωγικά προβλήματα. Ο αρνητικός διάλογος με τον εαυτό έχει άμεση επίδραση στο ενδοκρινικό (ορμονικό) σύστημα. Ας μην ξεχνάμε ότι η αδυναμία μιας γυναίκας να μείνει έγκυος μπορεί να είναι μια υποσυνείδητη απειλή για την αυτοεκτίμησή της…
Με ποιό τρόπο επιδρούν οι ψυχολογικοί παράγοντες στη γονιμότητα;
Ο οποιοσδήποτε φόβος ή απειλή σε σωματικό ή συναισθηματικό επίπεδο θέτει τον οργανισμό μας σε επιφυλακή. Παρόλο που συνειδητά μπορεί να μην είμαστε ενήμεροι γι’αυτό, το υποσυνείδητό μας κινητοποιείται για να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο. Οργανικά μιλώντας, αυτό θέτει σε υπερλειτουργία το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, (το σύστημα που κινητοποιεί σε δράση) υπερσκελίζοντας τη φυσική τάση του οργανισμού για ισορροπία. Το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα, που ασχολείται με με τη συντήρηση της ενέργειας και την αποκατάσταση των συστημάτων του οργανισμού, γίνεται σιγά σιγά ανίκανο να εκπληρώσει τα «επιδιορθωτικά» του καθήκοντα. Το φυσικό αποτέλεσμα είναι μια δυσαρμονία μεταξύ του συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού συστήματος, που οδηγεί σε έλλειψη υγείας και ζωτικότητας καθώς και σε μια ποικιλία συμπτωμάτων που σχετίζονται με το στρες, συμπεριλαμβανομένης και της «ανεξήγητης υπογονιμότητας».
Ο ρόλος του stress
Το νευροχημικό μπλοκάρισμα που σχετίζεται με την αντίδραση του στρες (της «φυγής ή της πάλης») στο ανθρώπινο σώμα, και που μπορεί να πυροδοτηθεί με μια μια απειλή στην αυτό-εκτίμηση, μεταφράζεται οργανικά ως σύσπαση των μυών, μια επιτάχυνση του καρδιοαναπνευστικού συστήματος και την απελευθέρωση «επείγοντων» ορμονών στο σώμα. Το σώμα βρίσκεται σε συναγερμό, η ενέγεια κατευθύνεται προς εκείνες τις περιοχές που είναι απαραίτητες στη φυγή ή στην πάλη, όπως τα χέρια και τα πόδια, και μακριά από περιοχές που ο εγκέφαλος θεωρεί λιγότερο σημαντικές. Δυστυχώς το αναπαραγωγικό σύστημα είναι το πλέον αναλώσιμο. Από τη στιγμή που δημιουργείται μια χρόνια ανωμαλία του αυτόνομου νευρικού συστήματος, μόνο η τακτική και συστηματική πρακτική της χαλάρωσης μπορεί να διευκολύνει την αποκατάσταση του παρασυμπαθητικού συστήματος.
Τελευταία, τα μέσα είναι γεμάτα από στοιχεία που συνάγουν στην αύξηση της «υπογονιμότητας» και στην αυξανόμενη «ανάγκη» για ιατρική παρέμβαση. Είναι πλέον λυπηρή αλλά συνηθισμένη πεποίθηση ότι δεν είναι εύκολο να αποκτήσεις ένα μωρό. Η γυναίκα, μπορεί να ανησυχεί τόσο να μείνει έγκυος που σπεύδει πρόωρα πολλές φορές σε ιατρικό έλεγχο. Το στρες που προκαλείται από αυτό το παρεμβατικό πρωτόκολλο είναι από μόνη του ικανό να εμποδίσει την φυσική διαδικασία σύλληψης. Και σήμερα γυναίκες ηλικίας 35 και άνω θεωρούνται άμεσα «υψηλού κινδύνου». Το άκουσμα αυτών των λέξεων είναι συχνά αρκετό για να δημιουργήσει στις γυναίκες μεγάλη συναισθηματική αναστάτωση και να αυξήσει σημαντικά τα ήδη υψηλά επίπεδα στρες. Και όπως είπαμε νωρίτερα οι ορμόνες του στρες δεν ευνοούν ένα περιβάλλον που διευκολύνει τη σύλληψη.
«Υπάρχει περισσότερη σοφία στο σώμα σου από ότι στη βαθύτερη φιλοσοφία σου.»
Friedrich Nietzche
Πώς μπορώ να βοηθηθώ;
Σε περίπτωση που έχετε λάβει μια διάγνωση «ανεξήγητης υπογονιμότητας» ή προσπαθείτε με φυσικό τρόπο να μείνετε έγκυος και θα θέλατε να μειώσετε το στρες και να μεγιστοποιήσετε τις πιθανότητές σας, το θεραπευτικό πλάνο συνήθως συνδυάζει Συμβουλευτική και Κλινική Υπνοθεραπεία. Ο στόχος είναι να εδραιωθεί στη γυναίκα ένα ψυχολογικό επίπεδο ασφάλειας που είναι απαραίτητο για την αναπαραγωγή. Μέσα από τη Συμβουλευτική μπορούμε να βοηθήσουμε τη γυναίκα να διεργαστεί την κατάσταση που αντιμετωπίζει, να αναγνωρίσει και να συνειδητοποιήσει πιθανά συναισθηματικά εμπόδια στη διαδικασία σύλληψης ενώ η Κλ. Υπνοθεραπεία θα βοηθήσει να ενισχυθούν θετικές πεποιθήσεις σχετικά με τη μητρότητα και τη σύλληψη να αποκατασταθεί η φυσική τάση του οργανισμού προς την ισορροπία.
Mπορεί πραγματικά η ύπνωση να σε βοηθήσει να μείνεις έγκυος;
Σε ένα άρθρο της Suzy Greaves με τίτλο “Μπορεί η Ύπνωση να Βοηθήσει να Μείνεις Εγκυος;” η δρ. Elizabeth Muir, κλινική ψυχολόγος που εφαρμόζει την υπνοθεραπεία για την υπογονιμότητα εξηγεί ότι η ύπνωση επηρεάζει τον υποθάλαμο- το νευρωνικό κέντρο στη βάση του εγκεφάλου που συνδέεται με τον υποθαλαμικό αδένα και ελέγχει τη ροή των ορμονών στο σώμα. Ο υποθάλαμος είναι ευαίσθητος στο στρες και δρα σαν γέφυρα ανάμεσα στο συναισθηματικό και σωματικό, μετατρέποντας συναισθηματικά μηνύματα σε σωματικές αντιδράσεις που επηρεάζουν τα επίπεδα των ορμονών. Η Muir πιστεύει ότι τα ψυχολογικά θέματα που υπάρχουν γύρω από την εγκυμοσύνη δεν αντιμετωπίζονται όπως αρμόζει για πολλές γυναίκες με προβλήματα γονιμότητας.
Μελέτες που έγιναν από την Alice Domar, Phd, διευθύντρια του Iσραηλινού Προγράμματος Συμπεριφοριστικής Ιατρικής “Beth Deaconess”, στη Βοστώνη υποστηρίζουν τη θεωρία της Μuir ότι ανεπίλυτα θέματα σχετικά με την απόκτηση παιδιού μπορούν να εξαλειφθούν μέσω της Συμβουλευτικής και τεχνικών νου/σώματος όπως η υπνοθεραπεία. Στην πρώτη μελέτη που δημοσιεύτηκε το 1999 στο Journal of the American Medical Women’s Association 42% από 132 υπογόνιμες γυναίκες στο πρόγραμμα συνέλαβαν 6 μήνες αφότου το συμπλήρωσαν. Στη δεύτερη μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2000 στο περιοδικό Γονιμότητα και Στειρότητα 55% από τις προηγουμένως υπογόνιμες γυναίκες που συμμετείχαν τακτικά σε ένα πρόγραμμα νου/σώματος συνέλαβαν συγκριτικά με ένα 20% της ομάδας ελέγχου που δεν χρησιμοποίησαν τεχνικές νου/σώματος και δεν συμμετείχαν στις συναντήσεις.
Eξωσωματική Γονιμοποίηση
Η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να είναι η κορύφωση μηνών ή ετών ανησυχίας και στρες, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν τη γυναίκα στο να νιώθει αγχωμένη και στρεσαρισμένη κατά τη διάρκεια των διαδικασιών. Είναι γνωστό ότι το στρες μπορεί να επηρεάσει τη γονιμότητα και επίσης να επηρεάσει τις πιθανότητες για επιτυχημένη εμφύτευση του εμβρύου.
Μελέτες στο Ισραήλ από τον Dr Levitas, βρήκαν ότι όταν γυναίκες χρησιμοποίησαν την ύπνωση κατά τη διαρκεια διαδικασιών εξωσωματικής γονιμοποίησης τα ποσοστά εγκυμοσύνης διπλασιάστηκαν.
Μπορείε να «ενσωματώσετε» την υπνοθεραπεία στη διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης μεγιστοποιώντας έτσι τις πιθανότητές σας για επιτυχή έκβαση.
Προτείνουμε δύο υπνοθεραπευτικές συνεδρίες οι οποίες πραγματοποιούνται μετά την εμβρυομεταφορά. Οι συνεδρίες σχεδιάζονται με βάση τις ανάγκες της κάθε γυναίκας.
Ο στόχος τους είναι:
- Να ελαττώσουν το στρες
- Να ενισχύσουν μια θετική στάση αισιοδοξίας
- Να μειώσουν τις συσπάσεις της μήτρας που μπορεί να οδηγήσουν σε αποβολή του εμβρύου
