Η προσέγγιση του SE είναι μια ψυχο-βιολογική μέθοδος στη θεραπεία του ψυχικού τραύματος και των διαταραχών που σχετίζονται με το στρες- που, όπως λέει και το όνομά της- το σώμα έρχεται πρώτο. Ο ιδρυτής της Peter Levine βρήκε ότι δουλεύοντας άμεσα και ήπια με τη νευροφυσιολογία του σώματος και καθοδηγώντας τη διαδικασία της αποφόρτισης της ενέργειας που έχει συσσωρευτεί στο σώμα- ως συνέπεια του τραύματος και του χρόνιου στρες, το νευρικό σύστημα μπορεί να επανέλθει σε ισορροπία και τα όποια συμπτώματα να επιλυθούν.
Αυτή η προοδευτική επαναδιαπραγμάτευση των τραυματικών εμπειριών, μέσω του SE, βοηθάει το άτομο να επανασυνδεθεί με την έμφυτη ικανότητα του οργανισμού του να θεραπεύεται. Έτσι ώστε, να επιστρέψει σταδιακά σε εμπειρίες ζωτικότητας, υγείας και παρουσίας στο εδώ και τώρα, που αυξάνουν την αυτοπεποίθηση και τη σιγουριά που νιώθει μέσα στον εαυτό του.
Πρόκειται για μια “bottom- up” προσέγγιση, έναντι των “top-down” πιο παραδοσιακών θεραπευτικών πρακτικών στην ψυχοθεραπεία- οι οποίες εστιάζουν κυρίως σε πεποιθήσεις, συναισθήματα και μοτίβα συμπεριφοράς. Στο SE, αυτά συμπεριλαμβάνονται αλλά είναι δευτερεύοντα ή/και προκύπτουν καθώς δουλεύουμε με τη “βιωμένη αίσθηση” του σώματος- σωματικές αισθήσεις, εικόνες και μοτίβα κίνησης.
H νευροεπιστήμη έχει δείξει ότι το ψυχικό τραύμα δημιουργεί μια ρωγμή στη φυσιολογία του οργανισμού μας και για αυτό οι θεραπευτικές προσεγγίσεις που δουλεύουν με τις αποκρίσεις του νευρικού συστήματος και τα συναισθήματα, οι λεγόμενες bottom up, μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματικές στη θεραπεία του τραύματος, οδηγώντας το άτομο σε καλύτερη ψυχική και σωματική υγεία.
Σύμφωνα με το Somatic Experienting το ψυχικό τραύμα, δεν προκαλείται από τα τραυματικά γεγονότα αυτά καθεαυτά έχουν συμβεί συσσωρευτικά μέσα στη διάρκεια ετών, είτε πρόκειται για ένα μεμονωμένο συμβάν, αλλά από την αδυναμία του οργανισμού- σώματος, νου, πνεύματος και νευρικού συστήματος να επεξεργαστεί αυτές τις ακραίες εμπειρίες, με αποτέλεσμα να αφήνουν ένα ‘αποτύπωμα’ στο νευρικό μας σύστημα, και ως συνέπεια να βιώνουμε διάφορα δυσπροσαρμοστικά συμπτώματα. Ο σκοπός μας στο Somatic Experiencing’ είναι να βοηθήσουμε το άτομο να αποκτήσει πρόσβαση σε αυτό το ‘αποτύπωμα’ ή αλλιώς τη σωματική μνήμη. Μιλάμε λοιπόν για αυτό το είδος της μνήμης, τη σωματική ή αλλιώς διαδικαστική (ασυνείδητη)και όχι για την επεισοδική (συνειδητή) μνήμη γι αυτό και σε μια συνεδρία SE δεν είναι απαραίτητο να μοιραστεί κανείς τις λεπτομέρειες της τραυματικής του ιστορίας.
Είναι χαρακτηριστικό στη δουλειά με το SE πώς προοδευτικά το αφήγημα της τραυματικής ιστορίας χάνει την επίδραση στη φυσιολογία του πελάτη, με αποτέλεσμα να βιώνει μια όλο και μεγαλύτερη αίσθηση ελευθερίας και ασφάλειας μέσα στον εαυτό του. Αυτό συμβαίνει καθώς ο πελάτης καθοδηγείται πολύ ήπια από το θεραπευτή να αναπτύξει μια αυξανόμενη ανεκτικότητα για δύσκολες σωματικές αισθήσεις και απωθημένα συναισθήματα, και να μπορεί να τα εμπεριέχει. Η προσέγγιση του SE καλλιεργεί την ψυχική ανθεκτικότητα ενισχύοντας την ικανότητα του πελάτη να έχει μέσα στη θεραπεία νέες ενδυναμωτικές εμπειρίες που έρχονται σε αντίθεση με τις προηγούμενες τραυματικές εμπειρίες του φόβου και της ανισχυρότητας.
Επιπλέον, το SE βοηθάει στην απελευθέρωση του τραυματικού σοκ, της ενέργειας που έχει μείνει συσσωρευμένη στο σώμα, ως αποτέλεσμα ανολοκλήρωτων αμυντικών αντιδράσεων στην προσπάθεια του οργανισμού να μας προστατεύσει από καταστάσεις απειλητικές για την επιβίωση μας. Αυτό βρίσκεται πολλές φορές και στη ρίζα των τραυματικών συμπτωμάτων. Όταν βρισκόμαστε υπό απειλή ο οργανισμός μας κινητοποιεί τεράστια αποθέματα ενέργειας προκειμένου να επιβιώσουμε. Οι συνηθισμένες αντιδράσεις είναι αυτές της πάλης, της φυγής, του παγώματος ή της κατάρρευσης . Τα ζώα μοιάζουν να επανέρχονται με επιτυχία από τέτοιες υψηλής έντασης απειλητικές καταστάσεις. Μολονότι και ο ανθρώπινος οργανισμός είναι σχεδιασμένος για να μπορεί να επαναρυθμίζεται με φυσικό τρόπο, το εξελιγμένο κομμάτι του εγκεφάλου μας (ο νεοφλοιός) πολλές φορές δεν το επιτρέπει. Μέσα από την εκλογίκευση, την επικριτικότητα, τη ντροπή και το φόβο για τις σωματικές μας αισθήσεις, καταφέρνουμε να διακόψουμε την έμφυτη ικανότητα μας να αυτό-ρυθμιζόμαστε, έτσι που το σύστημα μας να μένει ‘κολλημένο’ σε μια κατάσταση φόβου και αβοηθησίας. Εάν δεν βοηθήσουμε το νευρικό σύστημα να κάνει το απαραίτητο reset μετά από μια κατακλυσμική εμπειρία, ο ύπνος, το καρδιαγγειακό, το πεπτικό, η αναπνοή και το ανοσοποιητικό μας σύστημα διαταρράσονται και μπορεί να εκδηλώσουν μια μεγάλη γκάμα συμπτωμάτων σε όλα τα επίπεδα, σωματικά, γνωστικά, συναισθηματικά και συμπεριφορική. Ένας βασικός στόχος της θεραπείας είναι να διευκολύνουμε την ολοκλήρωση αυτό των αμυντικών αντιδράσεων και της ενέργειας που έχει δεσμευτεί εκεί ώστε το άτομο να βγει από την ψυχική ακινησία και να μπορέσει να είναι πάλι και πλήρως λειτουργικό και παρόν στη ζωή του.
Είναι κατανοητό να έχετε διάφορες ερωτήσεις σχετικά με την προσέγγιση SE. Για να σας βοηθήσουμε να απαντήσετε ορισμένες από αυτές παρακάτω έχουμε συνθέσει μια λίστα με τις πιο συχνές και συνηθισμένες.