H ζωή είναι πολύ σύντομη για να νιώθεις μικρός σε καθημερινή βάση. Όταν νιώθεις μικρός σημαίνει ότι με κάποιο τρόπο έχεις εκχωρήσει την προσωπική σου δύναμη ή/και ότι δεν συνειδητοποιείς καν τη δύναμη που διαθέτεις. Νιώθεις ανελεύθερος και συρρικνωμένος και ενεργείς από «πρέπει» που πολλές φορές δεν είναι δικά σου.
Είναι αλήθεια ότι ο βαθμός αυτενέργειας του καθενός μας ποικίλει ανάλογα με το στυλ ζωής μας και είναι σε συνάρτηση με κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες, έτσι που σε μια δεδομένη στιγμή ορισμένοι άνθρωποι έχουν πραγματικά λιγότερες επιλογές από άλλους.
Πολλοί από εμάς ωστόσο απλώς πιστεύουμε ότι στερούμαστε επιλογών.
Έχοντας και διατηρώντας αυτή την πεποίθηση το μόνο που κάνουμε είναι να παραμένουμε συρρικνωμένοι και να βιώνουμε τις συνέπειες της ανελευθερίας μας. Οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια περνούν. Η ζωή φεύγει…
Η ελευθερία μας βρίσκεται στο να κατανοήσουμε ότι έχουμε επιλογή όσον αφορά σε ποιόν και σε τι επιτρέπουμε να έχει δύναμη επάνω μας.
Η λέξη δύναμη/ισχύς μπορεί να έχει για ορισμένους αρνητική χροιά αφού άνθρωποι που τη διαθέτουν συχνά τη χρησιμοποιούν για να χειριστούν ή/και να εκμεταλλευτούν τους άλλους. Εδώ αναφέρομαι στην προσωπική δύναμη, με τη θετική έννοια που οπωσδήποτε έχει.
Όπως περιγράφεται στο The Ethics of Interpersonal Relationships (2009):
“Η προσωπική ισχύς βασίζεται στη δύναμη, την αυτοπεποίθηση και την ικανότητα που τα άτομα σταδιακά αποκτούν στην πορεία της ανάπτυξής τους. Έχει να κάνει με τη διεκδικητικότητα και μια φυσική υγιή προσπάθεια για αγάπη, ικανοποίηση και νόημα στο διαπροσωπικό τους κόσμο. Αυτός ο τύπος δύναμης αντιπροσωπεύει μια κίνηση προς την αυτό-πραγμάτωση και υπερβατικούς στόχους στη ζωή. Ο βασικός της σκοπός είναι η κυριαρχία του εαυτού, όχι των άλλων. Η προσωπική δύναμη είναι περισσότερο μια στάση ή νοητική κατάσταση παρά μια προσπάθεια να χειριστούμε ή να ελέγξουμε τους άλλους. Βασίζεται στην ικανότητα, το όραμα, τις θετικές προσωπικές ποιότητες και τη διάθεση να παρέχουμε βοήθεια. Όταν εξωτερικεύεται είναι πιθανό να είναι πιο γενναιόδωρη, δημιουργική και ανθρώπινη από άλλες μορφές δύναμης»
Αλήθεια, με ποιους τρόπους οι άνθρωποι εκχωρούμε την προσωπική μας δύναμη;
- Δεν αναλαμβάνουμε την προσωπική μας ευθύνη ή αναλαμβάνουμε περισσότερη από όση μας αναλογεί.
- Συμμορφωνόμαστε απρόθυμα με τους άλλους
- Δεν αναγνωρίζουμε τις ικανότητες και τα ταλέντα μας
- Δεν είμαστε διεκδικητικοί
- Νιώθουμε παγιδευμένοι από δυσκολίες που έχουμε ζήσει στο παρελθόν
- Χρησιμοποιούμε ‘αδύναμη’ γλώσσα (π.χ «εγώ απλώς…», «δεν είμαι καλός σε…» κ.ο.κ)
Πολλή από την προσωπική μας δύναμη χάνεται κάθε φορά που δεν ‘επιλέγουμε’ συνειδητά να κάνουμε τα πράγματα που έτσι κι αλλιώς έχουμε ‘αποφασίσει’ να κάνουμε. Δεν βάζουμε ολόκληρο τον εαυτό μας σε ό,τι είναι αυτό που τελικά κάνουμε. Ακριβώς επειδή οι σκέψεις και οι πράξεις μας δεν είναι ευθυγραμμισμένες, νιώθουμε ότι δεν έχουμε ενέργεια. Μπορεί να κάνουμε τη δραστηριότητα με ‘μισή καρδιά΄ και χωρίς δημιουργική διάθεση. Μπορεί να είμαστε εκνευρισμένοι, ευερέθιστοι και πιθανό να ειπράττουμε αρνητισμό και από τους άλλους που προκαλείται από την αρνητική μας στάση.
Τα διάφορα «πρέπει» μας κάνουν να βλέπουμε τον εαυτό μας σαν θύμα εξωτερικών δυνάμεων που ενεργούν επάνω μας ενάντια στη θέλησή μας.
Κάθε φορά που αρνούμαστε να αναλάβουμε τη προσωπική μας ευθύνη σε μια κατάσταση αρνούμαστε ταυτόχρονα τη δύναμή μας. Αυτό συμπεριλαμβάνει την ευθύνη μας για αρνητικές σκέψεις, συναισθήματα και μοτίβα συμπεριφορών καθώς και τις συνέπειές τους σε εμάς και τους άλλους. Το να αναλάβουμε την ευθύνη μας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να αλλάξουμε τη ζωή μας.
Όταν αρνούμαστε τη δύναμή μας να προξενήσουμε ακόμη και καταστρεπτικές συνέπειες, όταν αρνούμαστε την ευθύνη ότι συχνά, ασυνείδητα, το έχουμε κάνει, από πού πιστεύουμε ότι μπορεί να έλθει η δύναμη να μεταμορφώσουμε τη ζωή και τις σχέσεις μας;
«Η απόλυτη δύναμη είναι η ικανότητα να παράγεις τα αποτελέσματα που περισσότερο επιθυμείς και να δημιουργείς αξία για τους άλλους κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Δύναμη είναι η ικανότητα να αλλάζεις τη ζωή σου, να διαμορφώνεις τις πεποιθήσεις σου, να κάνεις πράγματα που είναι υπέρ σου και όχι εναντίον σου. Η πραγματική δύναμη μοιράζεται, δεν επιβάλλεται. Είναι η ικανότητα να ορίζεις τις ανθρώπινες ανάγκες και να τις εκπληρώνεις- τόσο τις δικές σου ανάγκες όσο και αυτών που αγαπάς. Είναι η ικανότητα να διευθύνεις το προσωπικό σου βασίλειο – τις διαδικασίες της σκέψης σου,τη συμπεριφορά σου- έτσι ώστε να δημιουργείς τα συγκεκριμένα αποτελέσματα που θέλεις.”
Anthony Robbins-Unlimited Power, (New York: Simon & Schuster 1986) p20–1
Είναι πολλά εκείνα που μπορείς να επηρεάσεις στην πραγματικότητα σου
Μπορείς να επιλέξεις τις αξίες σου. Μπορείς να επιλέξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι, που ενεργείς, το πού διαθέτεις την ενέργειά σου, ποιόν συναναστρέφεσαι. Μπορείς να επιλέξεις τα πράγματα εκείνα στα οποία λες «ναι» και εκείνα στα οποία λες «όχι».
Όταν οι επιλογές σου είναι ευθυγραμμισμένες με το όραμα, τις αξίες και τις επιθυμίες της ψυχής σου, έχουν τη δύναμη ενός τόξου που πετάει κατευθύνεται ακριβώς στο στόχο του. Όσο περισσότερο φέρνεις τις επιλογές σου να ευθυγραμμίζονται με τις αξίες σου , τόσο μεγαλύτερη δύναμη έχεις.
Ερώτηση:
- Ποια είναι ορισμένα από τα “Πρέπει” που λες στον εαυτό σου κάθε μέρα;
- Μπορείς να τα αλλάξεις το «Πρέπει να/ Έχω να» σε «Επιλέγω να»;
- Πώς νιώθεις με αυτό;
Everything can be taken from a man but one thing: the last of the human freedoms — to choose one’s attitude in any given set of circumstances, to choose one’s own way.
~ Victor Frankl
Photo by Esteban Lopez on Unsplash
Photo by Kyle Broad on Unsplash
